Getuigenis Oscar
Geboren en getogen in Heerlen
Hallo, mijn naam is Oscar en ik ben geboren en getogen in Heerlen. In de loop van mijn leven als volwassene heb ik op verschillende plekken binnen en buiten Nederland gewoond. Mijn vrouw, Steffi, is Duitse en we hebben samen drie schatten van kinderen. Hoewel ik op vele plekken geweest ben en we een internationaal gezin hebben, blijft Heerlen altijd mijn thuishaven. Het is de plaats, waar ik een gelukkige jeugd heb gehad: het is de plaats waar alles begon en waar ik steeds weer ben teruggekeerd. Heerlen is de plek waar ik ben geboren én “herboren”.
Wars van religie
Na de middelbare school en een korte tijd in militaire dienst keerde ik terug naar Heerlen, vond een baan en kwam weer in contact met een oude schoolvriend. Ik genoot van mijn vrijheid: ik had werk, een eigen appartement en kon doen en laten wat ik wilde. Mijn oude schoolkameraad kwam vaak ‘s avonds bij mij langs om te kletsen en wat te drinken. Hij was christen, maar over het geloof hadden we het niet zo vaak. Op de middelbare school was ik wars van religie en vond het protestantse geloof van mijn vriend maar een beetje raar.
Geen overtuigingskracht
Op een avond ging het gesprek toch over het geloof. We discussieerden wat over wat nu waarheid is en hoe je kunt weten wat waar is: er zijn immers zoveel overtuigingen en meningen? Het was duidelijk dat mijn vriend ervan overtuigd was, dat de Bijbel waar is en er ook maar een waarheid is. Argumenten gingen over en weer, maar we konden elkaar niet overtuigen. Ik vond het eigenlijk wel arrogant, dat iemand kon beweren in de enige waarheid te geloven: daarmee beweerde hij dat de rest van de wereld ongelijk had! De rationele argumenten hadden voor mij geen overtuigingskracht.
Oprechtheid, bezorgdheid en vriendschap
Toch wist mijn vriend mij er die avond (geheel onbewust) van te overtuigen, om op zoek te gaan naar de God van de Bijbel. Na een tijdje bakkeleien zei mijn vriend iets wat mij enorm raakte: hij sprak zijn bezorgdheid uit over het feit, dat we elkaar na de dood nooit meer zouden zien en onze vriendschap dan voor altijd voorbij zou zijn. Hij zei te geloven dat ik naar de hel zou gaan en hij naar de hemel, maar hij bracht die boodschap niet op een veroordelende manier. Hij zei ook niet dat hij beter was dan ik. Hij gaf alleen aan, dat hij niet wilde dat ik naar die verschrikkelijke plaats zou gaan en we elkaar nooit meer zouden zien. Hij gaf mij geen preek, maar woorden van bezorgdheid en vriendschap en ik kon merken dat hij 100% oprecht was.
God Zelf was bezorgd om mij
Onder de indruk van zijn bezorgdheid voor mij nam ik het besluit om een Bijbel te kopen. Ik dacht: “Als de God van de Bijbel echt is, dan zal Hij ook Zelf in staat zijn om mij te overtuigen, dat Hij er is en dat de Bijbel waar is.” Zo gezegd, zo gedaan: ik kocht een Bijbel en begon te lezen. Tijdens het lezen van het scheppingsverhaal en over de verdere geschiedenis van de mensheid, viel het me op, dat God telkens weer de mensen opzoekt, voor hen zorgt, ook als ze niet naar Hem vragen en ondankbaar zijn. Van de bladzijden van de Bijbel sprong dezelfde bezorgdheid voor de mensheid, als mijn vriend had getoond voor mij. Ik had in de gaten, dat God Zelf bezorgd was om mijn toekomst en het beste met mij voorhad. Ik realiseerde me, dat God mijn Schepper is en dat ik Hem altijd links had laten liggen. Ik besefte ook, dat ik niet in staat was Gods liefde te verdienen: net als de mensen in de Bijbel stoorde ik mij aan “God noch gebod”. Op een avond bad ik voor het eerst tot God en vroeg Hem om vergeving voor de manier waarop ik had geleefd: onafhankelijk van Hem.
Een nieuwe toekomst
Mijn vriend kreeg langzamerhand in de gaten, dat er iets veranderd was en nodigde mij uit om een keer mee te gaan naar een christelijke dienst. Uiteindelijk heb ik me bij die gemeente aangesloten en leerde daar, dat Jezus de straf voor mijn ongehoorzame leven op Zich wilde nemen, door vrijwillig de doodstraf op het kruis te ondergaan. Alleen door op Jezus te vertrouwen vergeeft God mij en ben ik lid van Zijn familie en zal ook de vriendschap tussen mijn kameraad en mij niet hoeven te eindigen met de dood!
Maar God bewees ons Zijn liefde doordat Christus voor ons gestorven is toen wij nog zondaars waren. (De brief aan Romeinen hoofdstuk 5 vers 8).
Hallo, mijn naam is Oscar en ik ben geboren en getogen in Heerlen. In de loop van mijn leven als volwassene heb ik op verschillende plekken binnen en buiten Nederland gewoond. Mijn vrouw, Steffi, is Duitse en we hebben samen drie schatten van kinderen. Hoewel ik op vele plekken geweest ben en we een internationaal gezin hebben, blijft Heerlen altijd mijn thuishaven. Het is de plaats, waar ik een gelukkige jeugd heb gehad: het is de plaats waar alles begon en waar ik steeds weer ben teruggekeerd. Heerlen is de plek waar ik ben geboren én “herboren”.
Wars van religie
Na de middelbare school en een korte tijd in militaire dienst keerde ik terug naar Heerlen, vond een baan en kwam weer in contact met een oude schoolvriend. Ik genoot van mijn vrijheid: ik had werk, een eigen appartement en kon doen en laten wat ik wilde. Mijn oude schoolkameraad kwam vaak ‘s avonds bij mij langs om te kletsen en wat te drinken. Hij was christen, maar over het geloof hadden we het niet zo vaak. Op de middelbare school was ik wars van religie en vond het protestantse geloof van mijn vriend maar een beetje raar.
Geen overtuigingskracht
Op een avond ging het gesprek toch over het geloof. We discussieerden wat over wat nu waarheid is en hoe je kunt weten wat waar is: er zijn immers zoveel overtuigingen en meningen? Het was duidelijk dat mijn vriend ervan overtuigd was, dat de Bijbel waar is en er ook maar een waarheid is. Argumenten gingen over en weer, maar we konden elkaar niet overtuigen. Ik vond het eigenlijk wel arrogant, dat iemand kon beweren in de enige waarheid te geloven: daarmee beweerde hij dat de rest van de wereld ongelijk had! De rationele argumenten hadden voor mij geen overtuigingskracht.
Oprechtheid, bezorgdheid en vriendschap
Toch wist mijn vriend mij er die avond (geheel onbewust) van te overtuigen, om op zoek te gaan naar de God van de Bijbel. Na een tijdje bakkeleien zei mijn vriend iets wat mij enorm raakte: hij sprak zijn bezorgdheid uit over het feit, dat we elkaar na de dood nooit meer zouden zien en onze vriendschap dan voor altijd voorbij zou zijn. Hij zei te geloven dat ik naar de hel zou gaan en hij naar de hemel, maar hij bracht die boodschap niet op een veroordelende manier. Hij zei ook niet dat hij beter was dan ik. Hij gaf alleen aan, dat hij niet wilde dat ik naar die verschrikkelijke plaats zou gaan en we elkaar nooit meer zouden zien. Hij gaf mij geen preek, maar woorden van bezorgdheid en vriendschap en ik kon merken dat hij 100% oprecht was.
God Zelf was bezorgd om mij
Onder de indruk van zijn bezorgdheid voor mij nam ik het besluit om een Bijbel te kopen. Ik dacht: “Als de God van de Bijbel echt is, dan zal Hij ook Zelf in staat zijn om mij te overtuigen, dat Hij er is en dat de Bijbel waar is.” Zo gezegd, zo gedaan: ik kocht een Bijbel en begon te lezen. Tijdens het lezen van het scheppingsverhaal en over de verdere geschiedenis van de mensheid, viel het me op, dat God telkens weer de mensen opzoekt, voor hen zorgt, ook als ze niet naar Hem vragen en ondankbaar zijn. Van de bladzijden van de Bijbel sprong dezelfde bezorgdheid voor de mensheid, als mijn vriend had getoond voor mij. Ik had in de gaten, dat God Zelf bezorgd was om mijn toekomst en het beste met mij voorhad. Ik realiseerde me, dat God mijn Schepper is en dat ik Hem altijd links had laten liggen. Ik besefte ook, dat ik niet in staat was Gods liefde te verdienen: net als de mensen in de Bijbel stoorde ik mij aan “God noch gebod”. Op een avond bad ik voor het eerst tot God en vroeg Hem om vergeving voor de manier waarop ik had geleefd: onafhankelijk van Hem.
Een nieuwe toekomst
Mijn vriend kreeg langzamerhand in de gaten, dat er iets veranderd was en nodigde mij uit om een keer mee te gaan naar een christelijke dienst. Uiteindelijk heb ik me bij die gemeente aangesloten en leerde daar, dat Jezus de straf voor mijn ongehoorzame leven op Zich wilde nemen, door vrijwillig de doodstraf op het kruis te ondergaan. Alleen door op Jezus te vertrouwen vergeeft God mij en ben ik lid van Zijn familie en zal ook de vriendschap tussen mijn kameraad en mij niet hoeven te eindigen met de dood!
Maar God bewees ons Zijn liefde doordat Christus voor ons gestorven is toen wij nog zondaars waren. (De brief aan Romeinen hoofdstuk 5 vers 8).
